آنچه که گاهی علناً در موضوع فیلم‌ها و تبلیغات نشان داده می‌شود، بحث رابطه دختر و پسر قبل از ازدواج و یا نوعی از روابط عادی! همراه با چاشنی عشق! و رفتار به اصطلاح اجتماعی است که بین دو نفر نامحرم وجود دارد. رفتارهایی که با ژست روشنفکرانه روابط بین دختر و پسر را عادی و اسلامی نشان می‌دهند. سریال‌های شبانه و فیلم‌های سینمایی روز گواهی بر این مدعا می‌باشد که بد نیست این بار، نیم‌نگاهی از این منظر داشته باشید.

در مورد آهنگ برنامه‌های تلویزیونی و نرم‌افزارهای مخصوص کودکان که روی دست همگان بلند شده‌ایم؛ نه تنها موسسات خصوصی، بلکه موسسات اسلامی ما هم به بهانه نرم‌افزار کودک و برنامه مخصوص کودکان، با استفاده از صدای زن و تندترین آهنگ‌ها به جذب مشتری خود می‌پردازند! از کودکان ما چه توقعی دارید که به جای صوت قرآن به دنبال فلان آهنگ غربی و فلان خواننده داخلی نباشند! چه بسیار از دین فاصله می‌گیریم و خود خبر نداریم!

بعد نوشت(1):

می‌خواستم با تیتری دیگر و مطلبی مفصل‌تر به این موضوع بپردازم اما دلمشغولی‌های روزمره فرصت چندانی در اختیارم نمی‌دهد... ان شاء الله تا چند روز آینده کمی از کارهای روزمره خود کم خواهم نمود.

تبلیغات Mybaby را بارها از تلویزیون دیده‌اید، فکر نمی‌کنید که منظور از این نوع تبلیغات دختر و پسری با مسائلی مربوط به ... چیست؟ آیا نمی‌شد 2تا پسر یا 2تا دختر در این انیمیشن باشد؟ شاید مرا به دگم بودن و متحجر بودن محکوم کنید! اما خیلی از ماها یادمان رفته است که اولین ترفند شیطان برای به دام انداختن انسان‌ها همین عادی کردن گناه است، وقتی که نگاهی مزخرفانه از نوع روشنفکری به مسائل می‌گیریم که: «نه اصلا هم این مورد غیر اسلامی نیست، یک رابطه و سلام و علیک کاری است و بس! ، چرا اینقدر عقب مانده باشیم... چرا ...»

حالا Mybaby من آب بیشتری به خودش می‌گیرد یا Mybaby تو؟ مال من 48 ساعته است، مال تو چی؟!