مهر کربلا با خاک هنگ کنگ
سلام. این سلامی که میگم نشون دهنده آپ نکردن طولانی مدت ماست، که رسم بر این نیست که یه پستی نوشته بشه و اولش هم بگیم سلام... ولی میگن سلام سلامتی میاره... پس بازم سلام
چند وقت پیش بود که توی تاکسی از رادیو شنیدم: ورود تقویم های چینی به خاطر اشکالات زیادی که در ذکر مناسبتها دارند ممنوع شد؛ نمی دونم... اول اینکه خندیدم که نه بابا تقویم شمسی چینی؟ بعد که یه کم فکر کردم دیدم آره، خیلی چیزهای چینی دیگه هم دیدم مثل: صلوات شمار، ساعت اذان گو و...
فقط کار سلبی جواب نمیده، (البته توی این قضیه مطمئنا کارهای ایرانی خیلی با کیفیت تر هست) باید کار ایجابی را هم دنبال کرد، مثل حوزه فرهنگ و هنر
برمیگردم، با چند مطلب جدید، آدم توی این سن میره دنبال مطلب پولی! میخندی؟! خب زندگی خرج داره، مرد باید کار کنه، پول دربیاره، مفتی مفتی که نمیشه مطلب نوشت، دلنوشته هم اینقدر نوشتیم که خسته شدیم! بگذریم؛ پیام آخر:
مرا
به خدا نسپار!
خسته از
سفرم...
-مژگان عباسلو
از این چینی هر چی بگی برمیاد! اما حاجی کو کار ایجابی!!
اصلا چطور کار ایجابی انجام بشه وقتی هنوز خیلی از مسئولین ما الفبای فرهنگ رو هم درست یاد نگرفتند!! نمونه اون رو تو جریان طرح حجاب وعفاف می بینی!!
فکر کردن بحث حجاب و فرهنگ مثلا عفاف مثل یه سرنگه که محتوایات بخشنامه‌ای اون رو تو کالبد اجتماع می تونند تزریق کنند!!
سخنرانی سید احمد خانمی رو چند هفته پیش دیدی؟!
میگفت مردم تو مسائل اقتصادی به مسئولین فرصت میدند اما تو این جور مسائل تحمل ندارند!! می فهمی می خواهم چی بگم یعنی فرهنگ تو این جامعه حتی از اقتصاد هم فرمالیته‌تر است.
نمی دونم این سید احمد چی گفت که بعد چی فکر کرد؟!!
به هر حال نمونه این آدم ها کم نیست!!